ISBN: 9789083355634
Direct na de geboorte van haar dochter gaat het niet goed met Saskia. Ze is nauwelijks in staat om te zorgen voor en te genieten van haar eerste kindje. Iets wat ze met niemand kan en wil delen. Want welke moeder heeft dat nu? Saskia heeft een postpartum depressie, maar geen enkele zorgprofessional die het écht ziet. Pas na tien weken erkent een verpleegkundig specialist bij de ggz dat zij ziek is en begint het proces naar herstel.
In dit boek lees je het kwetsbare verhaal van Saskia over het verloop van haar ziekte. Wat dat met haar en haar man doet. Ze vertelt hoe ze jaren later enkele betrokken partijen bezoekt en laat deskundigen aan het woord.
Heb je mij gezien? is een compleet, waardevol boek voor mensen die zelf te maken krijgen met een postpartum depressie. Ook voor de professional is dit boek een ‘must-read’. Het is daarmee een oproep om de vrouwen daadwerkelijk te zien en klachten rond deze vorm van depressie serieus te nemen.
Saskia heeft een dochter (2010) en een zoon(2012). Bij de komst van beide kinderen kreeg ze een postpartum depressie. Ze werkt nu als perinataal counselor en systemisch coach in haar eigen praktijk Coach met Aandacht, voor ouders met mentale klachten rondom de zwangerschap en na de bevalling of ouders die vastlopen in het ouderschap.
Daarnaast zet zij zich in voor meer bekendheid over postpartum depressie bij zorgprofessionals, zodat zij dit sneller signaleren en de juiste hulp kunnen bieden.
We zijn benieuwd wat jij van dit boek vindt. Vul je naam en mailadres in en geef je review. Goed om te weten: door je review te plaatsen, geef je ons toestemming deze ook te delen op social media.
"Heb je mij gezien? Mijn weg naar hulp en herstel bij een postpartum depressie"
Saskia Assenbroek neemt ons in haar boek mee op een diepgaande en persoonlijke reis door haar ervaringen met postpartum depressie. Met het delen van haar eigen verhaal biedt ze een krachtig inzicht in de emotionele en fysieke uitdagingen waarmee veel moeders te maken krijgen na het zwanger raken, in de zwangerschap en na de geboorte van een kind. Haar verhaal laat zien dat psychiatrie geen foto maar een film is.
De schrijfstijl van Saskia Assenbroek is meeslepend en empathisch, waardoor de lezer (ik) zich gemakkelijk kan inleven in haar ervaringen. Ze vermijdt het gebruik van jargon en maakt complexe concepten toegankelijk voor een breed publiek. Bovendien worden de wetenschappelijke inzichten door expertes op een duidelijke en begrijpelijke manier gepresenteerd, waardoor de lezer (ik) een dieper begrip krijgt van de onderliggende mechanismen van postpartum depressie.
"Heb je mij gezien" is een waardevolle toevoeging aan het literaire landschap van postpartum depressie. Het biedt niet alleen een intiem kijkje in de ervaringen van Saskia Assenbroek, maar biedt ook een waardevolle bron van informatie en steun voor moeders die met dezelfde uitdagingen te maken hebben. Dit boek verdient een plek op de boekenplank van iedereen die geïnteresseerd is in het begrijpen van postpartum depressie, of het nu gaat om moeders, zorgverleners of wetenschappers.
Dit boek is met afstand het beste boek dat ik deze maand heb gelezen. Dat komt deels omdat het persoonlijk voor mij veel heeft betekend (zie opmerkingen), maar ook omdat het een heel goed opgesteld en compleet boek is. In "Heb je mij gezien?" volg je in het eerste deel het persoonlijke verhaal van de schrijfster. Zij krijgt een postpartum depressie en weet op een buitengewone wijze haar persoonlijke en kwetsbare verhaal op te schrijven. Ze weet zo goed te omschrijven wat ze voelde en wat er met haar gebeurde, en ze sleurde me daardoor haar verhaal in. Door alle emoties kon ik het zelf niet in één keer uitlezen, maar ik kan me wel voorstellen dat je het juist in één ruk uitleest omdat het zo meeslepend geschreven is. Het eerste deel alleen al is wat mij betreft een reden dat dit boek door veel mensen moet worden gelezen, zodat de impact van een postpartum depressie beter wordt begrepen, en het begrip en de kennis worden vergroot.
In het tweede deel van het boek komen 12 experts aan het woord die ieder op een aspect van het verhaal inhaken. In toegankelijke taal weten ze helder te verwoorden wat belangrijk is binnen hun deelgebied. Wat ik heel sterk vond is dat ze terugverwijzen naar situaties uit het verhaal van Saskia, waardoor de link tussen theorie en praktijk werd gelegd. Ook verwijzen de experts naar elkaar, wat heel mooi is omdat het juist in de communicatie tussen alle hulpverleners mis kan gaan. De gekozen onderwerpen hebben een logische opbouw en er is breed naar de postpartum depressie gekeken. Maar het gaat niet alleen over de postpartum depressie. Er wordt ook algemener gekeken naar de impact van het krijgen van een kind. Daardoor is dit boek eigenlijk voor iedere aanstaande ouder aan te raden, want met 1 op de 10 moeders die een postpartum depressie krijgt, is het alleen maar fijn om te weten wat er op je af kan komen en waar je op moet letten.
Dit boek heeft mij zeker geholpen. Ik heb twee keer een prenatale depressie gehad, waarbij ik dat de eerste keer niet doorhad en er de tweede keer niet omheen kon (en mijn gezin ook niet). Met name de tweede zwangerschap is enorm zwaar geweest en ruim vier jaar later kan me dat nog steeds aanvliegen. Tijdens het lezen van het verhaal van Saskia kwam bij mij het besef dat ik deze periode alleen maar achter me heb gelaten, omdat ik me in de kraamweek vrijwel direct weer goed voelde en ik daardoor het "depressieboek" meteen heb dichtgeslagen. Volgens het vooraf opgestelde plan kwamen de huisarts en de psycholoog binnen twee weken bij me langs en ik was in jubelstemming, want het ging zo goed! De zwarte wolk was weg en het genieten kon eindelijk beginnen. En dan neemt het gewone leven het over en voor je het weet ga je weer werken, begint er een pandemie, en liggen de prioriteiten in het nu. Dit boek gaf me het besef dat die depressie bij me hoort, dat het naar was en dat verdriet hierover er ook mag zijn, in plaats van dat ik het gevoel heb dat ik vooral gezegend moet zijn dat na zo'n zwarte periode de meeste vrolijke baby die ik ooit heb gezien geboren werd. Het ene laatste hoofdstuk (Op verhaal komen) sluit hier ook mooi bij aan, en ik weet nu wat ik kan doen en mag voelen als deze oude zwarte wolk weer eens voorbij komt schuiven.